HISTORIA METODZYMU WE LWOWIE
Lwów miasto tolerancji, wielu kultur i wyznań wzbogaciło się o jeszcze jedno wyznanie chrześcijańskie – Metodyzm. Metodyści to nic innego jak historyczny Kościół ewangelicki wywodzący się z Kościoła Anglii. Za sprawą księdza Johna Wesleya w XVIII wieku Anglia przeżyła przebudzenie duchowe. Metodyści akcentują dwa doświadczenia, które towarzyszą Kościołowi od samego początku, mianowicie: Nowe narodzenie (odrodzenie) dostępne jedynie dzięki żywej i świadomej wierze w Jezusa Chrystusa oraz doktrynę uświęcenia. Każdy wierzący musi żyć świętym życiem. Jednak uświęcenia nie można sobie wypracować, jest ono darem od Boga. Duch Święty jest Tym, który nas uświęca. Praktyczne chrześcijaństwo skupione na osobistej więzi z Jezusem i miłości do bliźniego motywuje Metodystów do tego, aby nie żyli tylko dla siebie samych lecz i dla innych. Metodyści uczą życia w ofiarności i odpowiedzialności. W 1920 roku, 2 lata po zakończeniu I wojny światowej do Polski przyjechała misja Południowego Episkopalnego Kościoła Metodystycznego z USA. Na swoją główną siedzibę wybrała stolicę Polski Warszawę. Lwów był wówczas polskim miastem i w tymże 1920 roku w drugiej połowie Metodyści rozpoczęli swoją działalność misyjną we Lwowie. Misja rozpoczęła swoją działalność od prowadzenia stołówki dla studentów, gdzie codziennie 400 osób (studentów) mogło otrzymywać bezpłatne posiłki. Na początku była to pomoc humanitarna i charytatywna. Na temat działalności w 1921 r. wiemy niewiele, ale na pewno Misja metodystyczna prowadziła nadal stołówkę studencką i naukę języka angielskiego oraz nabożeństwa misji w języku angielskim wśród swoich pracowników i sympatyków. Dopiero w lutym 1922 r. Misja zakupiła nieruchomość w postaci trzypiętrowego budynku długości ok. 30 m. przy ulicy Bernardyńskiej 17, naprzeciwko magistratu. Koszt tej nieruchomości wynosił na ówczesne czasy 16 tys. dolarów. Pierwszym kierownikiem Misji był diakon T. J. Gamble, który w latach 1921/22 był odpowiedzialny za rozwój duchowy jak i działalność społeczną (stołówka, szkoła angielskiego, kursy zawodowe). W latach 1921/22 w English Language College (ELC) uczyło się 200 studentów języka angielskiego, a rok później 100 osób. Pierwsze nabożeństwo metodystyczne w języku polskim odbyło się 1 sierpnia 1923 r. pod przewodnictwem księdza H. K. Kinga, który był następcą diakona T. Gamble’a. Rok później Zbór we Lwowie liczył 33 dorosłe osoby (18 pełnoprawnych członków i 15 na próbie) nie licząc dzieci i sympatyków. Szacuje się, że w nabożeństwach brało udział przynajmniej 70 osób. Lwowski Zbór oprócz regularnych nabożeństw prowadził dla swoich członków i sympatyków spotkania modlitewne, klasę biblijną, a także organizowane były wieczory muzyczne. Powstało również stowarzyszenie misyjne kobiet i Szkoła Niedzielna dla dorosłych. Dane z protokołów konferencyjnych z 1923 r. mówią o tym, że Misja (Kościół, szkoła ELC, kuchnia i warsztat) stale świadczyła usługi dla 400 osób i zatrudniała 75 pracowników. Pierwszym polskim pastorem metodystycznym został Władysław Dropiowski dyrektor jednego z lwowskich gimnazjów (nie był on pastorem we Lwowie). 15 km Lwowa w październiku 1922 r. Misja rozpoczęła swoją działalność w Pustomytach, gdzie zostało zakupione gospodarstwo o powierzchni 43 akrów (174 015 m2). Gospodarstwo to posiadało pałacyk w którym znajdowało się 30 pokoi. Założono tam szkołę rolniczą dla osieroconych chłopców w wieku 13-18 lat. Koszt tego gospodarstwa wyniósł 13 tys. dolarów USA. Sierociniec ten pozostawał pod opieką lekarza, dentysty i miejscowej pielęgniarki dyplomowanej. W Pustomytach rozglądano się także za innym obiektem w którym można by było otworzyć szkołę i sierociniec dla dziewczynek, ale jak się później okazało było to jedynie obiektem marzeń. 6 maja 1923 r. kiedy do Pustomyt przybył ksiądz W. A. Langley zaczęło się duchowe ożywienie. Odbywały się regularne nabożeństwa w niedzielę i środę. Oprócz tego działała również Szkoła Niedzielna i Liga Epworth. Od maja do października Zbór podwoił swoją liczbę członków do ok. 60 osób (chłopcy z sierocińca nie wchodzili w skład członków Zboru). Praca rozwijała się i dawała dużo satysfakcji zarówno pastorowi jak i członkom Zboru. Jednak 18 kwietnia 1924 roku władze państwowe wydały decyzję o wywłaszczeniu majątku i tym samym Misja w Pustomytach zakończyła swoją działalność. Do ostatniego dnia swojej działalności odbywały się nabożeństwa dla okolicznej ludności i uczniów szkoły. Wracając do Misji we Lwowie to nabożeństwa odbywały się aż do zakończenia działań wojennych. Na pewno Kościół prowadzili polscy duchowni. Nie wiadomo dokładnie kiedy odbyło się ostatnie nabożeństwo metodystyczne (autor niniejszego artykułu nie posiada na dzień dzisiejszy dostępu do materiałów). Po powstaniu ZSRR Kościół Metodystyczny we Lwowie zaprzestał swojej działalności, a członkowie Kościoła zaczęli uczęszczać do innych grup protestanckich, a część z nich wyjechała do Polski. Metodyści na nowo rozpoczęli swoją działalność we Lwowie na początku XXI wieku. Amerykańscy misjonarze rozpoczęli swoją działalność wśród lwowskich studentów. Od mniej więcej 6-7 lat w wyniku tej pracy misyjnej rozpoczął działalność Zbór o nazwie Zjednoczony Kościół Metodystyczny. W grudniu 2013 r. we Lwowie na nowo rozpoczęła swoją działalność Polska Misja Metodystyczna, która jest duchowym spadkobiercą przedwojennych lwowskich metodystów. Polska Misja nawiązała współpracę ze swoją ukraińską rodziną metodystyczną. 23 marca odbędzie się pierwsze po 69 latach nabożeństwo w języku polskim.
opracował ks. Jarosław Bator |
